หนึ่งในปัญหาลำบากใจของคนมีอันจะกินเช่นแม่มณี ก็คือการหาทางลดหย่อนภาษีในแต่ละปี หนึ่งในวิธีที่รัฐบาลประกาศมาอย่างใจป้ำ ก็คือนอกเหนือจากประกันชีวิตปกติคุ้มครอง 10 ปีขึ้นไปที่ลดหย่อนภาษีได้อยู่แล้ว 100,000 ยังประกาศเพิ่ม “ประกันบำนาญ(แบบลดหย่อนภาษีได้)” ลดหย่อนได้อีก 15% ของรายได้และไม่เกิน 200,000 บาทต่อปี และเมื่อรวมกับ Provident fund และ RMF แล้วต้องไม่เกิน 500,000 เงื่อนไขแม่มมมม ง่ายต่อการเข้าใจมว้าก ใครคิดฟระ++

แต่เวลาเราดูในโฆษณาประกัน มักจะบอกว่าประกันบำนาญลดหย่อนได้สูงสุดถึงสามแสนบาทททท แม่เจ้าโว้ยยย มันเยอะจริง ๆ ตังค์เหลือ รายได้ทั้งปีตรูสามแสน ยืมตังค์แม่มาทำบำนาญสามแสนไปเลยดีฝ่า จบ ๆ ไม่ใช่น้าาาาา ครือจริง ๆ เนี่ยคือ ประกันปกติ + ประกันบำนาญ แล้วไม่เกิน 300,000 (ถ้าใครไม่ทำประกันแบบปกติเลย ก็เอาประกันบำนาญไปใส่ในโควต้านั้นได้ด้วยเฉย ๆ) แต่โดยส่วนใหญ่ประกันออมทรัพย์แบบปกติดูผลตอบแทนน่าสนใจกว่าประกันบำนาญแบบนี้นะ ประกันบำนาญลดหย่อนภาษีเนี่ย เลยมักจะเป็นเรื่องของคนที่ซื้อประกันแบบปกติครบ 100,000 ไปแล้วมากกว่า

นอกจากจะต้องเข้าใจเงื่อนไขการลดหย่อนแล้ว ตามภาษาแม่มณี ก็อดไม่ได้ที่ต้องดูหลาย ๆ บริษัท โดย concept แล้ว ประกันบำนาญหลาย ๆ บริษัทใช้แนวคิดเอาเงินใส่ตุ่มแล้วฝังดิน - -“ คือวัยทำงานก็ออมเงินเข้าไป พอเกษียณก็ทยอยดึงเงินจากตุ่มออกมาจ่ายบำนาญให้เรา ถ้าตายก่อนก็ทุบตุ่มเอาเงินที่เหลือคืนให้ลูกเมียกันไป กำไรหลัก ๆ ก็จะมาจากการลดหย่อนภาษีนี่แหละ กำไรจากกรมธรรม์จริง ๆ ไม่ค่อยเยอะหรอก

แต่มันก็มีความแตกต่างกันในแต่ละบริษัทนะ เช่น บางบริษัทให้บำนาญเยอะ แต่ว่าถ้าตายไม่ดูตาม้าตาเรือ บางปีอาจมีขาดทุน ได้เงินคืนไม่ครบที่เราส่งไป บางแบบก็มีทุนประกันจริง บางแบบก็เป็นทุนประกันเก๊ ตายจริงได้คืนแค่เบี้ยฯ บางบริษัทต้องชำระเบี้ยนานจนอายุ 55 หรือ 60 บางบริษัทมีแบบส่งสั้น  ๆ 10 ปี บางบริษัทมีแบบส่งปีเดียวด้วยน๊า 

เพราะฉะนั้นถ้าจะแข่งกันละก็ คงต้องเทียบคู่ต่อสู้ที่สูสี ดู๋ดี๋กันซะหน่อย ต้องมีการแบ่งสนาม จับขึ้นชกรวมกันหมดไม่ได้ เพราะระยะเวลาชำระเบี้ยกับระยะเวลารับบำนาญมันไม่เท่ากัน เหมือนเอาบับเบิ้ลบีมาต่อยกับออพติมัส ขนาดตัวไม่เท่ากันมันก็วัดยากว่าใครเจ๋งกว่า แม่มณีจะขอเริ่มเปิดศึกจากสนามเล็กเบสิคสุด คือ ส่งเบี้ยถึงอายุ 55 รับบำนาญถึงอายุ 85 สนามนี้แม่มณีเก็บมาแข่งกัน 4 บริษัท คือ AจามA, เมืองเทยประกันชีวิต, อลั้นลา กรุงเก่า,  และกรุงเทย อ้าซ่า ของ AจามA จริง ๆ แล้วเลือกได้ว่าจะเริ่มรับบำนาญระหว่างอายุ  55 - 60 ปี อายุไหนก็ได้ แม่มณีก็ให้ตัวแทนเค้าทำตัวเลขแบบเลือกรับบำนาญถึงอายุ 55 มา

ความ Amazing จิงกะเบลของแบบบำนาญลดหย่อนภาษี 200,000 เนี่ยนะ ส่วนใหญ่ทุนประกันที่กำหนดไว้ล้วนเป็น “ตุ๊กตา” ทั้งสิ้น มันกำหนดมาไว้เพื่อคำนวนเปอร์เซ็นต์บำนาญ ไม่ใช่ว่าตายแล้วจะได้ทุนประกันตามนั้น เรื่องตายแล้วได้เท่าไหร่เป็นเรื่องยุ่งยาก ยุบยับ ซับซ้อนไอน์สไตน์อ่านยังงง! แต่ธุระแม่มณีคือทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมบริษัทประกันต้องเขียนให้ยาก ภาษาประกันนี่บางทีอ่านพระไตรปิฎกยังเข้าใจง่ายกว่า..พูดแล้วขึ้น