​(ที่กำลังจะกลายเป็นแรร์ ไอเท็มในมิช้านาน)

“ซื้อแบบจัดเต็ม ไอ้แข็งแรงดีกว่า แต่เลือกแผนให้ดีนะเจ้าคะ ภายภาคหน้าอาจเปลี่ยนไม่ได้ แต่สำหรับคนมีประกันกลุ่มบริษัททำให้ ไปดูยืดหยุ่นซิแผนพื้นฐาน ความอลังการในยามจำเป็น”

เพลานี้ตัวแทนป๊ะป๋า อ้าซ่าทั่วฟ้าเมืองไทย เร่งปิดการขาย “ไอ้แข็งแรง” มืดฟ้ามัวดิน แม่มณีอยากจะชวนมาตัดสินใจช้าลงซักนิด คิดให้รอบด้านนะเจ้าคะ เราจะมาว่ากันถึงวาระวิสามัญนี้อย่างตรงไปตรงมา เริ่มกันที่ป๊ะป๋ามีดำริ ออกแบบ “ยืดหยุ่นซี่” มาใหม่ ซึ่งมีความใกล้เคียงกับ “ไอ้แข็งแรง” เดิมอย่างไม่บังเอิญ ถ้าดูเพลิน ๆ เกือบจะเหมือนกันเลย
    
แผนประกันยืดหยุ่นซี่ แบ่งออกได้เป็น 2 กอง 5 แผนประกัน
กองแรก มี 3 แผน คือ แผนเท่ห์ แผนเงิน และแผนทอง มีลักษณะการขายแบบปรับเปลี่ยนได้ตามความต้องการ ให้ชนชั้นกลางอย่างเรา ๆ ได้เลือกจัดแบบได้เต็มที่ และกองที่สอง มี 2 แผนสูงสุด แผนเพชร และ แผนทองคำขาว จะขายแบบเป็นแพคเกจเป๊ะๆ คนรวยเลือกไม่ได้
กองที่สนุกและน่าค้นหาคือกองแรกสำหรับชนชั้นกลาง เพราะสร้างทางเลือกได้หลากหลาย คล้าย ๆ ว่าจะงง แต่จริง ๆ ถ้าเข้าใจ แล้วแม่มณีก็ว่ามันเก๋ไก๋ดีนะเจ้าคะ โดยจะถูกแบ่งออกเป็นส่วน ๆ 

ส่วนที่ 1 ผู้ป่วยในแบบพื้นฐาน แบบนี้จะเป็นการคุ้มครองในกรณีที่ “จำเป็น” หรือ “รุนแรง” เจ้าค่ะ บรรทัดฐานความจำเป็นของป๋า จำกัดมาเป็น 4 เงื่อนไข คือ หนึ่ง มีการผ่าตัด / สอง นอนห้อง ICU /สาม อุบัติเหตุ / สี่ ป่วยด้วยมะเร็ง หัวใจ หรือ ไตวาย ซึ่งเราติดข้อใดข้อหนึ่งได้ ป๊ะป๋าก็ถือว่าเราจำเป็น เช่น เราผ่าตัดเนื้องอก ป๋าก็มองว่าจำเป็น หรือ แค่เราหกล้มขาพลิก ป๋าก็มองว่าจำเป็น หรือเราท้องเสียน้ำหมดร่างจนต้องนอนอล่างฉ่างในห้อง ICU ป๋าก็มองว่าจำเป็น หรือเราเป็นมะเร็ง เอ่อ! อันนี้ต้องจำเป็นแล้วล่ะป๋า
แต่ถ้าเราเป็นไข้เลือดออก ไม่นอนห้อง ICU ป๋ามองว่าไม่จำเป็น หรือถ้าเราท้องเสียให้น้ำเกลือธรรมดา ป๋าก็ว่าไม่จำเป็น หรือเราหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท ปวดหลังจะตายวายปราณ มานอนโรงพยาบาล แต่ไม่ต้องผ่าตัด อันนี้ป๋าก็ว่าไม่จำเป็น ไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล นอนโรงพยาบาล ป๋าก็ว่าไม่จำเป็น
ค่าที่เรายอมเคลมเฉพาะกรณี “จำเป็น” ตามความคิดเห็นของป๋า ราคาเบี้ยประกันที่เราได้จึงถูกมากมาย เทียบแล้วราคาใกล้เคียงกับค่าห้องแบบแยกค่าใช้จ่าย แต่ได้ความคุ้มครองแบบเหมาจ่ายหรูหรา อลังการ แม่มณีจึงขอสรุปส่วนผู้ป่วยในแบบพื้นฐานสั้น ๆ ว่า “ป๋าจ่ายเต็มที่ เฉพาะยามที่จำเป็น"  

ส่วนที่ 2 ผู้ป่วยในแบบเติมเต็ม คือการขยายความคุ้มครองโดยไม่มีเงื่อนไข 4 ข้อเมื่อกี๊ แต่ก็มีผลประโยชน์เท่ากันน่ะแหล่ะ ก็คือจ่ายให้เท่าเดิม แต่เรื่องเล็กเรื่องน้อย จำเป็น ไม่จำเป็นก็จ่ายหมด แม่มณีแยกเบี้ยประกันเฉพาะส่วนออกมาให้ดู ก็จะเห็นได้เลยว่าเบี้ยประกันส่วนนี้เป็นส่วนที่แพงที่สุด เพราะป๊ะป๋าคงเจ็บมาเยอะกับอัตราการเคลม ดังนั้นถ้าอยากให้ป๋าออกให้ทุกกรณีก็ได้ แต่ว่าเบี้ยประกันก็แพงตามไปด้วยเหมือนกัน พูดง่าย ๆ ว่าราคานี้ “ป๋าจ่ายเต็มที่ มิมีว่างเว้น"

ส่วนที่ 3 คือผู้ป่วยนอก ซึ่งป๋าคิดราคาเหมา เท่ากันทุกอายุ ป๋าคงตระหนักแล้วว่ากรณีผู้ป่วยนอก เคลมเยอะเคลมน้อยขึ้นอยู่กับสไตล์ ไม่ค่อยผูกพันกับอายุเท่าไหร่ อันนี้ก็ตัดสินใจง่าย ใครหาหมอบ่อยก็จัดไป ใครไม่หาหมอถ้าไม่หนักจริง อาจจะไม่ต้องซื้อส่วนนี้เพิ่ม เพราะเบี้ยประกันนั้นใกล้เคียงกับวงเงินสูงสุดต่อปีเลยทีเดียว ถึงป๋าจะเติมเรื่องแพทย์ทางเลือก กับ ทันตกรรมมาให้อีกนิดหน่อย แต่ถ้าหาผู้ป่วยนอกไม่บ่อยจริงก็ไม่คุ้ม อันนี้แม่มณีว่าทุกคนคำนวณจากเบี้ยได้เองว่าตัวเราเหมาะจะซื้อหรือไม่

แม้จะแบ่งเป็น 3 ส่วน แต่ป๊ะป๋าบังคับว่าต้องซื้อส่วนแรกก่อน ถึงจะซื้อส่วนที่ 2 และส่วนที่ 3 เพิ่มได้ ทำให้เกิดความหลากหลายในทางเลือกการซื้อ ตามตารางราคาด้านล่างที่แม่มณีทำให้ และถ้าซื้อหมดทั้งสามส่วนจะได้ใกล้เคียงกับแผน “ไอ้แข็งแรง” เดิม แต่เพิ่มเบี้ยขึ้นมาประมาณสองเท่าครึ่ง จึงเกิดความโกลาหลขึ้นอย่างที่เห็น